Verslag AviationExpo Europe 2012
2012-06-26 / Anton van Rijsbergen

Afgelopen weekend werd voor de tweede maal de AviationExpo Europe gehouden op Bitburg, de voormalige USAF-basis net ten oosten van Luxemburg. In de jaren 2008, 2009 en 2010 vond het evenement plaats in de Tsjechische Republiek. Het evenement is eigenlijk een combinatie van vakbeurs, tweedehands vliegtuigmarkt, fly-in en luchtshow, gericht op de kleine luchtvaart, maar niet de recreatieve luchtvaart. Oftewel, zoals het in de volksmond heet: sportvliegen en zakenvliegen. De organisatie van het evenement heeft sinds 2006 ook een jaarlijkse tegenhanger in het Verenigd Koninkrijk, de AeroExpo UK, dit jaar gehouden op Sywell Aerodrome.


Ten opzichte van 2011 was het aantal exposanten enigszins afgenomen en was de show compacter van opzet, maar wel veel overzichtelijker. Helaas was, net als vorig jaar, het weer opnieuw de spelbreker. Op zaterdag was het allemaal zeer aangenaam, maar zowel de vrijdag als de zondag waren meteorologisch gesproken zeer matig. Dit uitte zich ook in het bezoekersaantal, dat zelfs zaterdag waarschijnlijk de 1000 niet gehaald heeft (inschatting van de schrijver). Wél was het aantal bezoekende vliegtuigen op zaterdag vrij aanzienlijk, waaronder ook een redelijk aantal Franse kisten. (Even terzijde: de ervaring leert dat Franse vliegers in het algemeen weinig geneigd zijn buitenlandse evenementen te bezoeken.)


Het evenement richt zich expliciet op de BeNeLux, en het westen van Duitsland, dit in tegenstelling de de Aero van Friedrichshafen die enerzijds veel meer op de wereldmarkt gericht is, en anderzijds meer op de 'Alpen-regio'. Er waren meer dan 100 standhouders, voornamelijk uit Duitsland, maar ook uit Nederland en België, en er was zelfs een vliegtuigfabrikant uit Servië, SILA (Serbian Industry Light Aircraft), die model 450C toonde, een ultra-light hoogdekker.

De verhalen bij de foto's
foto 1: Twee toestellen die je niet zo vaak tegenkomt op evenementen in de omgeving.
Op de voorgrond een Socata TB-30 Epsilon trainer van de Franse luchtmacht. Het type werd ontwikkeld en gebouwd in de jaren '80 van de vorige eeuw als primaire trainer. In totaal werden er 150 van gebouwd voor de Franse luchtmacht, 4 voor de Togolese luchtmacht en 18 voor de Portugese luchtmacht, die geassembleerd werden in Portugal door OGMA. Nadien heeft de Luchtmacht van Senegal 2 toestellen van de Franse luchtmacht overgenomen.

Op de achtergrond Osa's Ark, een replica Sikorsky S-38 (registratie N28V). Het is een nabouw van het toestel dat door het Amerikaanse echtpaar Osa en Martin Johnson werd gebruikt om in Afrika en Azië ontdekkingsreizen te maken in de jaren '30. Van de S-38 zijn meer dan 100 exemplaren gebouwd; eerste vlucht van het type was op 25 mei 1928, en als je er in 1930 ééntje wilde hebben, moest je bij Sikorsky $ 37 000 inleveren...


foto 2: Op de voorgrond de stand van Aquila, een kleine Duitse fabrikant die de A 210 tweezitter bouwt. Van dit type zijn er twee in het Nederlandse Luchtvaartuigregister ingeschreven: de PH-DHA en de PH-PDA. Het toestel wordt aangedreven door een 100 pk Rotax, goed voor een kruissnelheid van 224 km/uur. Op de achtergrond de expositiehal waar een stuk of 20 stands waren.


foto 3: In de expositiehal stond de Expedition Aircraft E350, N350EX. De naam van de toestel zal de meeste lezers niets zeggen en de registratie suggereert dat de origine van dit toestel in de Verenigde Staten ligt, maar in werkelijkheid is het vliegtuig in Canada gebouwd. De fabriek waar het toestel gebouwd is heet Found Aircraft, een naam die met name bij oudere lezers een belletje zal doen rinkelen, en Expedition Aircraft is niets meer dan de handelsnaam voor dit type. Het toestel heeft een maximaal startgewicht van 1724 kg, wordt aangedreven door een Lycoming IO-580 6-cilinder die 315 pk levert en haalt een kruissnelheid van 294 km/uur. Zoals valt af te leiden van het uiterlijk: voor 'bush-flying' gebouwd en leverbaar met amfibie-pontons.


foto 4: XtremeAir XA42 D-ERXA met Philipp Steinbach aan de knuppel. De Duitser Philipp Steinbach is veelvoudig kampioen free-style aerobatic vliegen. Hij begon zijn carrière met een Extra, modificeerde die later naar zijn eigen wensen, en begon toen toestellen te bouwen naar eigen ontwerp, eerst genaamd Sbach, later veranderde de naam in XtremaAir, alwaar hij hoofdontwerper is. Gestart in december 2005 heeft XtremeAir inmiddels meer dan 40 personeelsleden, de toestellen zijn EASA-gecertificeerd en in productie en men heeft een afdeling waar men kunststof onderdelen voor andere fabrikanten bouwt.

Wat conventioneel kunstvliegen betreft kan het toestel bijvoorbeeld horizontaal 4 4-punts-rolls maken zonder hoogteverlies, dan verticaal optrekken, nog 4 verticale rolls maken, en dan een perfect beheerste 'tail-slide'. Wat bijzondere manoeuvres betreft: je ziet het, maar je gelooft je ogen niet...


foto 5: Als de XtremeAir het heden en de toekomst van het aerobic vliegen is, dan is de Tsjechische Zlin een belangrijk stuk van het verleden. De aanwezige Zlin Z-526 D-EWBA gaf een mooie elegante show. De eerste vlucht van dit type vond in 1959 plaats, en het toestel bleef tot in de jaren '80 in productie; in totaal werden er meer dan 1400 gebouwd, in zowel de één- als tweezits versie.

Toekomst?
Van de aanwezige standhouders waren er een aantal zeer positief, maar ook één die letterlijk zei: "Het is helemaal niks". Al met al is het moeilijk in te zien hoe dit evenement in haar huidige vorm en locatie kan overleven. De slogan van het evenement is "The aviation exhibition in the heart of Europe", maar het hart is eigenlijk ook wel een beetje "In the middle of nowhere". De ambiance op het vliegveld zelf is toch vrij 'kaal', terwijl in de directe omgeving (van het vliegveld) zeer weinig horeca-faciliteiten zijn, en ook het aantal toeristische attracties dun gezaaid is.

Toch zou het jammer zijn als het evenement zou verdwijnen; in de BeNeLux bestaat een soortgelijk evenement niet, en het is er wél altijd gezellig. Aan de organisatie ligt het niet, die is in orde; er wordt goed voor de inwendige mens gezorgd tijdens het evenement, en 's-avonds is er voor de piloten/fly-in deelnemers een aparte luchtvaartshow en live-muziek. Máár, zoals het evenement nu is, is het teveel een beetje van alles, en van niets genoeg om er een commercieel succes van te maken. Hopelijk kan de organisatie hier volgend jaar verandering in brengen, én hebben ze dan een keer geluk met het weer...